Gisteravond na een stuk of 5 Leffe dubbel gedronken te hebben zouden als afsluiter noch een Karmeliet Triple drinken. Ik had nog nooit een Karmeliet gedronken en dat moest er toch een keer van komen. De Karmeliet smaakte goed en aangezien het erg gezellig was hebben we nog een tweede Karmeliet genomen; echt de laatste en dan naar huis. Aangezien nog niet iedereen klaar was om naar huis te gaan, hebben we nog een aller-allerlaatste besteld.
Ik kan natuurlijk zeggen ‘Ich hab’s nicht gewusst’, maar 5 dubbel bier en dan drie triple… tsja, dat had ik natuurlijk wel kunnen weten…. KATER!
Ik zag deze foto’s van de kerstversiering op straat in Wenen. Daar kunnen de kerstlampjes in de Weimarstraat niet aan tippen!
Vanochtend om half al opgestaan en na het ontbijt Mira (de poes) naar de dierenarts gebracht om gestereliseerd te worden. Daarna kwam Frederik me rond tien uur ophalen om samen zijn nieuwe bank te gaan ophalen. En na een bank in Voorburg opgehaald te hebben en 3 hoog bij Frederik in de woonkamer neergezet te hebben…. zijn we nog even naar Ikea gegaan.
Ik moest nog wat spullen die al 5 maanden lagen te wachten om teruggebracht te worden, eindelijk maar eens terugbrengen. En zo gezegd, zo gedaan. En een nieuwe spiegel gekocht voor de badkamer… en natuurlijk de Zweedse gehaktballetjes gegeten 
Dus niet de hotdog bij de uitgang…
Nadat ik rond half drie terug was van de Ikea snel Jacob (de kater) in het reismandje geladen en wederom naar de dierenarts getogen. Jocob zijn nagels zijn nu weer mooi geknipt en Mira… tsja… die is ‘geholpen’…
Jaaaaaaaaaa, de laatste werkdag van 2006. Een enorm bewogen jaar, waarin ik van baan en van huis veranderd ben. En beide bevallen geweldig! Geen slecht jaar dus
De komende weken heb ik vrij en ik ben van plan om daar dan ook geheel in stijl van te gaan genieten. Rustig ontbijten met voldoende lekkere espresso’s, krantje lezen, lekker luieren met laptop of boek, kerstinkopen doen en met Rob naar het Museon waar een mooie tentoonstelling is. Daarna komt sowieso de hectiek van de kerstdagen (Limburg en Nijmegen) en daarna kan ik daar weer een paar dagen van bijkomen voordat ik op 8 januari weer aan het werk moet. Ik ga de komende weken heerlijk veel op mijn rug liggen
Het is eindelijk zo ver. Na maanden van overleg met allerlei partijen die iets te maken hebben met verkeersveiligheid is een deel van het project, namelijk de campagne, gestart. De radiospotjes worden vanaf begin volgende week 2 weken lang op verschillende radiostations uitgezonden. Eind deze week valt de ANWB Kampioen weer opde mat en hierbij zit een kaart waarop instructies staan en 2 stickers die steeds herinneren aan de beste ontsnappingswijze. Zowel radiospotjes als de kaart zullen verwijzen naar de website www.hulpbijautotewater.nl waar meer staat uitgelegd. Bovendien kun je er met een quiz nog veilige prijzen winnen!
Maandag 2 oktober hebben de KLPD en de KNMV samen met het ministerie van verkeer en waterstaat campagne gevoerd om de filegedragscode meer bekenbheid te geven. De filegedragscode is door de motorverenigingen, de branche en de overheid opgesteld om meer duidelijkheid te verschaffen over motorrijders die tussen de file door rijden. Dit mag dus… mits motorrijders zich aan bepaalde gedragscodes houden.
De actie heeft in ieder geval het NOS journaal gehaald, zowel het ontbijt journaal als de avond journaals. Ook staat er een berichtje op een nu.nl. Ik vind het eerlijk gezegd toch wel leuk om mijn werk zo terug te zien
Hahaha… leuk familiekiekje…
Gistermiddag en -avond was het straatfeest ter ere van het 100 jarig bestaan van de Marconistraat. Na de eerste voorzichtige stapjes de straat op waar veel mensen gezellig met elkaar liepen te babbelen en de trein van Rob aan het bewonderen waren werden we in onze kraag gegrepen “Wie zijn jullie en waar wonen jullie!” wat een beetje klonk als “Ausweiss bitte!”. Nadat we een beetje onder de indruk onze naam en huisadres opgedreund hadden kregen we een naamsticker en moesten we de rest van de dag gelabeled doorbrengen.
Na het eerste voorzichtige praatje “ja wij wonen al zo en zo lang in de Marconistraat” en “wat een mooie straat is het toch” en “oh wonen jullie op dat huisnummer”… kwamen we in de buurt van het podium. En op dat podium stond een van de organisatoren met een microfoon. En met die microfoon ging ze verschillende mensen interviewen over hun ervaringen met en in de Marconistraat. Soortgelijke zaken als hierboven geschetst kwamen aan de orde. Maar opeens kwam ze onze richting uit! Shit… is mijn biertje toch net leeg… en schat heb jij het een beetje koud? Nou dan gaan we snel ff een vest voor jou halen en een biertje voor mij. En gelukkig bleef de interviewer met microfoon steken bij de mensen naast ons wat ons de gelegenheid gaf om te vluchten in plaats van trots te declameren waar en waarom wij in de Marconistraat wonen.
Later kwamen de onderburen en leerden we nog wat andere leuke mensen kennen. Het aantal lege flessen wijn rond onze tafel bleef ook maar toenemen en het werd verdraaid nog gezellig ook. 
Morgen moet ik naar een concert… voor mijn werk ben ik de relatie manager een organisatie en aangezien ze morgenavond een concert hebben georganiseerd moet ik als relatie manager zeker acte de presence geven. Op zich is dat wel logisch maar… degene die optreed is Marco Borsato! En normaal gesproken krijg je me met geen stok bij een ocncert van hem naar binnen. En nu moet ik… verschrikkelijk!!! Dat noem ik nou straf 
